30.9.12

Reseña: Éxodo - Anissa B. Damom

Título Original: Éxodo
Autor: Anissa B. Damom
Ediciones Ámbar
Páginas: 456
ISBN: 139-788-492-687-077
Voy a darte los tres consejos que a mi no me dieron. 
Este es el primero: “Olvida todo lo que te han contado: los vampiros no existen, los lobos son solo animales y los magos, las hadas y los duendes se encuentran encerrados en grandes tomos de hojas desgastadas”. 
Quiero mostrarte la otra cara del mundo. Un lugar donde el peligro se enmarca en perfectos rostros de porcelana perlada, el amor es como una bestia salvaje sedienta de sangre que acecha y te arranca el corazón mientras estás dormido y la felicidad... la felicidad es un delito que se paga muy caro.
Me persuade a menudo la idea de que se refugia en los libros incitada por nuestra tediosa compañía.
Opinión Personal:
No sé cómo empezar. Tengo una sonrisa idiota en el rostro porque no quiero creer esto: mi mala suerte literaria está al tope. Desde la lectura de Ciudad de Ángeles Caídos he tenido una malísima racha en la lectura (pasando por Hush, Hush y Firelight) y Éxodo se suma a la lista. ¡¿Qué diablos pasa conmigo que los libros no me gustan?! Bueno, ya, que la seriedad venga a mí.

Comencé a leer éste libro porque su portada me llamó mucho la atención y porque la mayoría de las reseñas que busqué y leí lo ponían como bueno. Ni siquiera la sinopsis fue impactante, a decir verdad. Pero bueno, le di la oportunidad. Y así fue como comencé… Las primeras líneas fueron llamativas. Estuvieron bien. Continué leyendo y ¡oh, cielo santo! En algún momento hablé a las letras.

Yo: ¿Bella Swan, qué estás haciendo aquí? ¿Estás perdida?

Bella respondió: Decidí venir a flirtear con otros personajes más, no me es suficiente con Edward y Jacob; ahora me llamaré Lena DeCote y he traído a Alice también, se llamará Lisange.  

Entonces Christian Dubois interrumpió nuestra conversación y Bella, ahora Lena, saltó hacia él y le juro amor eterno no’ más con verle.  Christian es el chico malote, por repetición, (leí en algún lado que realmente era malote) y que es más mancito que un minino recién nacido. Oiga, pero que los mininos son adorables y Christian solo me revolvió las tripas porque me recordó demasiado a cierto vampiro brilloso que responde al nombre de Edward Anthony Masen. Pero ni siquiera me conquistó como él lo hizo en su momento.

Por milagro divino me llegaron fuerzas y continué leyendo y leyendo, esperanzada de que algo mejorara. Y aquí va algo, que no creo que sea mucho SPOILER pero igual pongo la alerta: Lena acude a Christian y le suplica que acabe con ella. HAHAHA. Les juro que colapsé en ése momento. ¡AAAAAAAAAAAAAAGHHH! Por supuesto, él también se siente atraído por ella y poco a poco, comenzará a amarla porque ella es especial. Ella estuvo destinada a él. Fue como leer Crepúsculo otra vez, pero como he dicho en muchas otras ocasiones, leer Crepúsculo fue satisfactorio en su momento y esto NO LO ES.

Creo que ya he expuesto lo primordial: mi aversión a los personajes principales. El ritmo: es muy lento. La narrativa: no está mal, Damom lo hace bien, pero como todo está contado desde la perspectiva de Lena, me jodió. De joder, joder. Los diálogos: muy repetitivos y falsos. ¡ALTO! Hay algo muy bueno aquí que no he mencionado y que ya es tiempo de hacer: O R I G I N A L I D A D. Damom creó tres tipos de criaturas de las que yo jamás había leído. Fue algo muy chuli, pero desgraciadamente no explotó mayoritariamente la esencia de estos seres y la historia sólo se concentró en Lena y Christian, Lena y Christian, Lena, Christian y otros más.

Hubo momentos en que las cosas marchaban bien. Lena dejaba de ser una Bella en potencia y entonces, ¡bamf!: Chabela Swan estaba de regreso. No hubo momento alguno en que yo me emocionara, en el que me sintiera ligada con los personajes o algo, por muy pequeñito que fuese. Tenía la esperanza de que los últimos capítulos fuesen buenos, pero no. Incluso me sorprendí porque el final fue demasiado sin sentido, al ahí se va. Pero para ser honesta, no estuve decepcionada porque no me sorprendí en ningún momento en el pasado. Y sí, ¡hice fiestototóta cuando  vi el punto final! ¡Lo terminé!

En conclusión: una idea muy original que murió gracias a su protagonista, a algunos otros de sus personajes y a la falta de acción y emoción en la trama. No lo recomiendo.
Quizá toda ésta vida sea solo eso, una pesadilla.
Pd: De antemano, lo siento. Siento no haber sido muy objetiva, pero es que… era la única forma de hacerlo.

Pd 2: Incluso le faltó amor para describir a los mininos de los DeCote.

15 comentarios:

  1. Entiendo lo que sientes. Me ha pasado últimamente:
    1. El Hablador -- Mario Vargas Llosa (La dejé de lado.)
    2. La Dama de las Camelias -- Alejandro Dumas, Hijo (También la abandoné sin terminarla.)
    3. La Virgen de los Sicarios -- Fernando Vallejo (a esta al menos le doy un 5, porque me soprendió con la inclinación sexual del narrador)

    Saludos.

    ResponderBorrar
  2. Yo lo leí cuando salió, que eran los tiempos en los que todavía disfrutaba de la historia por encima de todo lo demás, y recuerdo que me gustó mucho. ¿Qué pasaría si lo releyera? A veces me pregunto si no sería más sencillo leer sin ir reseñando mientras en la cabeza... ¡Besos!

    ResponderBorrar
  3. Yo lo leí hace mucho, en esa época en la que todavía me gustaba este tipo de libros, en los que se notaba que eran una copia de Crepúsculo pero en fin, ahora no me gustaría nada. Lo digo porque me leí hace poco su segunda parte (que ha tardado muchíiiiiisimo en salir) y la odié.
    Genial reseña :)

    ResponderBorrar
  4. ¡Hola!
    Me he reído bastante con tu reseña jeje, igualmente me llama la atención los seres que ha creado la autora, quizás le de alguna oportunidad :)

    Besos!

    ResponderBorrar
  5. Que pena ¬¬ pues nada, que no vale la pena xD no creo que lo lea :P

    ResponderBorrar
  6. Yo también tengo de esas rachas; cómo las odio...
    Y un aplauso para ti porque, sí, Éxodo es bastante pesado y sus personajes, inaguantables (pienso en Lena y se me hiela la sangre). La originalidad del mundo de la autora y su forma de escribir (que me dejó más contenta de lo esperado) no fue suficiente, qué pena =/
    Más suerte con el próximo libro =)

    Un abrazo~ ;D

    ResponderBorrar
  7. ooh ya me da miedo comentar que a mi si me gusto mucho!! lo tuve que leer en línea porque por aca nomas no llega, pero si un día llega seguro soy de las que correré por el!!

    Saludos :)

    ResponderBorrar
  8. Hasta el momento (y creo que afortunadamente) solo me he topado con dos libros con los que puedo despotricar bien y bonito como lo has hecho tu aquí. Y ahora me ha dado miedo leer el libro, en fin. Me encantan tus reseñas, así masivamente.!

    ResponderBorrar
  9. Me encanta que no seas objetiva,la objetividad para las reseñas apestaxd
    La verdad me reí mucho al leer todo esto:p No lo pienso leer,me suena el nombre pero no recuerdo de dónde,debe ser que leí alguna reseña hace mil años.
    Espero que esta racha se rompa ya mismo;)
    Besos!

    ResponderBorrar
  10. Pues a mí nunca me llamó la tención éste libro, y como confío mucho en ti ahora sé que no lo voy a leer. ¡No más vampiros, por favor!

    Saludos.

    ResponderBorrar
  11. Pues yo le tenía muchas ganas por eso de que hay varias reseñas que lo ponen excelente, aunque últimamente he estado leyendo algunas reseñas que no tanto. Imagino que para cuando se publicó era mejor pero ahora que ya hemos leído los mismos tópicos una y otra vez, cansa. De todas maneras voy a darle una oportunidad y espero que me guste.

    Un besito.

    ResponderBorrar
  12. Hola Annie :)
    Jajaja, linda me has echo el día con tu reseña, estuvo genial ;) Yo tengo la opinión de que entre menos objetiva seas, mejor será la reseña, al menos sera más divertida xD
    No sabes como te entiendo, hace poco una amiga me presto "Instito" de Amanda Hockins, de la cual ya había leído "El Viaje" y me gusto lo suficiente para animarme a leer este, además de que muchas personas me lo había recomendado, pero ¡ERROR! Al igual que con este, Bella se volvió a perder, le quitó el nombre a Alice, y se volvió el persona más odioso de la vida, ya que a pesar de que Bella es algo guarra por querer a Edward & Jacob, esta tipa "Alice" es un completa inútil, no hace absolutamente nada más que estorbar, a diferencia de la Bella original que cocina, era responsable, trabajaba, y ante todo quería terminar adecuadamente sus estudios, esta "Alice" lo único que quería era estar con Jack & Peter, igualmente vampiros... en fin, lamento irme por la ramas pero no he despocritado correctamente con este libro, pero gracias por tu reseña ;) ahora se que libro debo evitar para no encontrar a otra Bella en potencia :P
    Que estés bien, espero encuentres algún libro que valga la pena ^^
    Besoss

    ResponderBorrar
  13. Hola ;)
    Y yo que pense que era la única loca que pensaba así porque a todas mis amigas lectoras les habia encantado....ajam, pense exactamente lo mismo que vos, los personajes son tal cual a los de crepusculo....y Christian que es "malo" supuestamente segun la autora jamas mostro esa supuesta faceta.
    No se, personalmente no me gusto y por eso no me lei su continuacion.
    Besos.

    ResponderBorrar
  14. Creo que tú reseña es bastante Pesimista, Porque es Un libro INCREÍBLE y te deja enganchada en cada página y sólo has hablado mierda falsa sobre el :3

    ResponderBorrar
  15. Thanks for sharing, nice post! Post really provice useful information!

    Giaonhan247 chuyên dịch vụ chuyên dịch vụ mua hàng Mỹ uy tín, dịch vụ đặt hàng mỹ tại Việt Nam và vận chuyển gửi hàng đi Mỹ giá rẻ tại TPHCM, Hà Nội và toàn quốc.

    ResponderBorrar

Venga, despotrica.